و من این سکوتی که پشتش من هستم و آرامش را دوست می دارم.
کاش بودی!
نبودنت را مدتیست بیشتر از هر وقتی احساس می کنم.
می دانی مهربانم؟ روزهایی ست نبودنت بی رحمانه بر سرم آوار می شود.
حس تلخ نبودنت، زانوهایم را سست می کند...
کاش تمامی قدرتت را، تمامی صبوریت را برایم جا می گذاشتی.
بیا! برایم بگو که چه کنم...
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
